Ὁ γέροντας Πορφύριος στὶς 7/11/2013 κατετάγει ἀπὸ τὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, στὶς ἁγιολογικὲς δέλτους. Ἡ ἐκκλησιαστική μας κοινότητα εἶχε τὴν μεγάλη εὐλογία διὰ τῶν κληρικῶν της, νὰ ἱερουργεῖ τὸν μεγαλόπρεπη Ναὸ τοῦ μετοχιοῦ τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ γέροντος Πορφυρίου. Μάλιστα τὴν Κυριακὴ πρὸ τῆς Ἁγιοκατατάξεώς του, λειτουργὸς ἦταν στὸν ἐκεῖ  Ναὸ ὁ ἀδελφὸς π. Εὐσέβιος Μεάντζια, ὁ ὁποῖος ὡς ἁγιογράφος πρὸ ὀκταετίας εἰκονογράφησε στὴν δημοσιευομένη εἰκόνα,  τὸν ἐν Ἁγίοις ὑπάρχοντα ὅσιο Πορφύριο.

Ἔχοντας τὴν εὐλογία, νὰ ἀσπαστῶ τὴν δεξιά του Ὁσίου ὄντως ἐν ζωή, στὸ ταπεινὸ κελὶ στὸ Μήλεσι, παρακαλῶ ὅπως μεσιτεύει στὸ Θεὸ ὑπὲρ πάντων των μελῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας κοινότητας.

Πρεσβύτερος Σεραφείμ Δημητρίου.

Σύντομη βιογραφία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

Ὁ ὅσιος πατὴρ ἠμῶν Πορφύριος γεννήθηκε τὸ 1906 στὸν Ἅγιο Ἰωάννη Καρυστίας Εὐβοίας καὶ δώδεκα περίπου χρονῶν πῆγε στὸ Ἅγιο Ὅρος, ὅπου ἀσκήτεψε γύρω στὰ ἑπτὰ χρόνια. Τότε ἀρρώστησε βαρειὰ καὶ οἱ γεροντάδες τοῦ τὸν στείλανε σὲ μοναστήρι στὸν κόσμο. Ἐκεῖ τὸν γνώρισε ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Σινὰ Πορφύριος ὁ Γ’, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ διαπίστωσε τὴν ἀρετή του καὶ τὰ θεία χαρίσματα, ποὺ ἀπὸ τόσο νωρὶς τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός, τὸν χειροτόνησε ἱερέα σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν.

Ὡς ἱερέας ὁ πατὴρ Πορφύριος ἔμεινε μέχρι τὸ 1940 σὲ μοναστήρια τῆς Εὐβοίας. Τὸ 1940 διορίστηκε ἐφημέριος στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν, δίπλα στὴν Ὁμόνοια(ὁδὸς Σωκράτους καὶ Πειραιῶς), ὅπου ὑπηρέτησε 33 χρόνια. Μετὰ τὴ συνταξιοδότηση τοῦ λειτουργοῦσε καὶ ἐξομολογοῦσε στὸ ἀρχαῖο ἐρημικὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νικολάου Καλλισίων Πεντέλης μέχρι τὸ 1978, ὁπότε ἔπαθε ἔμφραγμα. Ἀρκετοὺς μῆνες μετὰ τὸ ἔμφραγμα ἔμεινε σὲ φιλικὰ σπίτια στὴν Ἀθήνα καὶ τὸ 1979 ἐγκαταστάθηκε στὸ Μήλεσι, ὅπου ἔκτισε τὸ μεγάλο μετόχι τοῦ Ἡσυχαστηρίου ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος. Πρὸς τὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 1991 ἔφυγε γιὰ τὸ Ἅγιο Ὅρος, ὅπου διατηροῦσε κελλὶ ἀπὸ τὸ 1984. Στὶς 2 Δεκεμβρίου ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω στὸ κελλί του στὰ Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ὅπου καὶ ἐτάφη τὴν ἑπομένη ἁπλὰ καὶ ἀθόρυβα, ὅπως ἐπιθυμοῦσε.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, Πανελλήνων τὸν Γέροντα, τῆς Θεολογίας τὸν μύστην καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς ἰᾶται πίστει κράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἀποσπάσμα ἀπὸ τὴν πνευματικὴ διαθήκη τοῦ ὁσίου Πορφυρίου

" Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά.

…  παρακαλῶ ὅσοι μὲ ἔχετε γνωρίσει νὰ κάνετε προσευχὴ γιὰ μένα διότι καὶ ἐγὼ ὅταν ζοῦσα πολὺ ταπεινὰ ἔκανα προσευχὴ γιὰ σᾶς, ἀλλ’ ὅμως τώρα ποῦ θὰ πάω γιὰ τὸν οὐρανὸ ἔχω τὸ συναίσθημα ὅτι ὁ Θεὸς θὰ μοῦ πεῖ: τί θέλεις ἐσὺ ἐδῶ; Ἐγὼ ἕνα ἔχω νὰ τοῦ πῶ. Δὲν εἶμαι ἄξιος Κύριε γιὰ ἐδῶ, ἀλλ’ ὅτι θέλει ἡ ἀγάπη σου ἃς κάμει γιὰ μένα. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα δὲν ξέρω τί θὰ γίνει. Ἐπιθυμῶ ὅμως νὰ ἐνεργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καὶ πάντα εὔχομαι τὰ πνευματικά μου παιδιὰ νὰ ἀγαπήσουν τὸ Θεό, ποὺ εἶναι τὸ πᾶν, γιὰ νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ μποῦμε στὴν ἐπίγειο ἄκτιστο ἐκκλησία του. Γιατί ἀπὸ ἐδῶ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε. Ἐγὼ πάντα εἶχα τὴν προσπάθεια νὰ προσεύχομαι καὶ νὰ διαβάζω τοὺς Ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων μας καὶ εὔχομαι καὶ ἐσεῖς νὰ κάνετε τὸ ἴδιο. Ἐγὼ προσπάθησα μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ πλησιάσω τὸν Θεὸ καὶ εὔχομαι καὶ ἐσεῖς νὰ κάνετε τὸ ἴδιο. Παρακαλῶ ὅλους σας νὰ μὲ συγχωρέσετε γιὰ ὅτι σᾶς στεναχώρησα.

Ἱερομόναχος Πορφύριος

Ἐν Καυσοκαλυβίοις τῇ 4/7 Ἰουνίου 1991"